این مقاله به بررسی سیارات درونی منظومه شمسی (عطارد، زهره، زمین، مریخ) میپردازد. با ویژگیهای منحصربهفرد، تصاویر جذاب، ویدئو و آخرین کشفیات علمی تا سال 2025، این محتوا شما را به سفری کیهانی میبرد. مناسب برای علاقهمندان به اخترشناسی و علوم فضایی.
سیارات درونی منظومه شمسی شامل چهار سیاره نزدیکتر به خورشید هستند: عطارد، زهره، زمین و مریخ. این سیارات که به دلیل ساختار سنگی و نزدیکی به خورشید از سیارات گازی بیرونی متمایزند، هر یک ویژگیهای منحصربهفردی دارند. از دماهای شدید عطارد تا نشانههای احتمالی حیات در مریخ، این سیارات داستانهای جذابی از تکامل کیهانی روایت میکنند. در این مقاله، با ویژگیها، تصاویر، ویدئو و آخرین کشفیات علمی درباره این سیارات آشنا میشوید.
لیست محتوا :
عطارد، نزدیکترین سیاره به خورشید، با قطر 4,879 کیلومتر کوچکترین سیاره منظومه شمسی است. سطح آن پر از حفرههای برخوردی و کوههاست و به دلیل نبود جو قابلتوجه، دمای سطح از -173 درجه سانتیگراد در شب تا 427 درجه سانتیگراد در روز متغیر است. عطارد میدان مغناطیسی ضعیفی دارد که همچنان برای دانشمندان جذاب است.
ماموریت بپیکولومبو، همکاری بین آژانس فضایی اروپا (esa) و آژانس فضایی ژاپن (jaxa)، در سال 2025 به عطارد میرسد تا میدان مغناطیسی، سطح و اگزوسفر آن را بررسی کند (esa: bepicolombo).
زهره، دومین سیاره از خورشید، با قطر 12,104 کیلومتر و جو غلیظ دیاکسید کربن، گرمترین سیاره منظومه شمسی با دمای سطح 462 درجه سانتیگراد است. اثر گلخانهای شدید و فشار جوی 92 برابر زمین، زهره را به جهانی غیرقابلسکونت تبدیل کرده است. سطح آن با آتشفشانها و دشتهای گدازهای پوشیده شده است.
در سال 2020، کشف فسفین در ابرهای زهره، گازی که روی زمین با حیات مرتبط است، بحثهایی درباره امکان حیات میکروبی ایجاد کرد (scientific american).
دادههای ماموریت ماژلان در سال 2024 شواهد فعالیت آتشفشانی ادامهدار را نشان داد (nasa jpl).
ماموریت venus life finder توسط rocket lab و mit، قرار است در ژانویه 2025 به بررسی وجود ترکیبات آلی در ابرهای زهره بپردازد (rocket lab).
زمین، سومین سیاره از خورشید، با قطر 12,742 کیلومتر، تنها سیاره شناختهشدهای است که حیات را پشتیبانی میکند. وجود آب مایع، جو غنی از اکسیژن و نیتروژن، و فعالیت تکتونیک صفحات، زمین را منحصربهفرد کرده است. دمای سطح از -89 تا 58 درجه سانتیگراد متغیر است.
ماموریتهایی مانند copernicus sentinel-6 michael freilich به پایش سطح دریاها و تغییرات اقلیمی ادامه میدهند، که برای درک بهتر زمین حیاتی است (nasa).
مریخ، چهارمین سیاره، با قطر 6,779 کیلومتر و جو نازک دیاکسید کربن، به دلیل رنگ قرمز ناشی از اکسید آهن شناخته میشود. دمای سطح از -153 تا 20 درجه سانتیگراد متغیر است. مریخ به دلیل شواهد گذشته آب مایع، هدف اصلی جستجوی حیات فرازمینی است.
در مارس 2025، کاوشگر کنجکاوی مولکولهای آلی بزرگ (مانند دکان و دودکان) را کشف کرد که ممکن است به بلوکهای سازنده حیات اشاره داشته باشد (cnn).
کشف سایدریت توسط کنجکاوی، سرنخهایی درباره سرنوشت جو باستانی مریخ ارائه داد (nasa).
مواد معدنی جدید کشفشده در سال 2025، گذشته قابلزیست مریخ را تایید میکنند (earth.com).
ویژگی | عطارد | زهره | زمین | مریخ |
---|---|---|---|---|
قطر (کیلومتر) | 4,879 | 12,104 | 12,742 | 6,779 |
جو | ندارد | غلیظ، co₂ | n₂, o₂ | نازک، co₂ |
دمای سطح (°c) | -173 تا 427 | 462 | -89 تا 58 | -153 تا 20 |
وجود آب | خیر | خیر | بله | احتمال در گذشته |
سیارات درونی منظومه شمسی، با ویژگیهای متنوع و کشفیات جدید، پنجرهای به گذشته کیهانی و امکان حیات در دیگر جهانها باز میکنند. ماموریتهایی مانند بپیکولومبو، venus life finder و کاوشگرهای مریخ، دانش ما را گسترش میدهند.